Κύριοι του Προεδρείου,
Κυρίες και κύριοι Σύνεδροι,
Ευχαριστώ θερμά τη Συντονιστική Επιτροπή για την καλοσύνη της να μου απευθύνει τιμητική πρόσκληση να παραστώ στις εργασίες της 1ης Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης Ηπειρωτών Εξωτερικού και να απευθύνω χαιρετισμό εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ.
Είναι αυτονόητο ότι στη γη που γεννήθηκε ο Δωδωναίος Δίας, άρα και ο Ξένιος Δίας, το καλωσόρισμά μου είναι πηγαίο, ζεστό και αυθόρμητο, αφού - εκτός των άλλων - απευθύνεται σε αδέλφια Ηπειρώτες, που με τον ιδρώτα τους προκόβουν σε ξένους τόπους, ενισχύουν την ελληνική παρουσία διεθνώς και κάνουν την ιδιαίτερη πατρίδα τους, την Ήπειρο, και τη μεγάλη πατρίδα, την Ελλάδα, να αισθάνονται περηφάνια και τιμή για τα παιδιά τους.
Όσοι από εσάς ήρθατε στην πατρίδα, ύστερα από πολλά χρόνια απουσίας, είμαι βέβαιος ότι θα διαπιστώσατε μία νέα πραγματικότητα. Η Ελλάδα είναι σήμερα παράγοντας ειρήνης και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή, μέλος του σκληρού πυρήνα της ευρωζώνης, μη τακτικό μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε..
Η Ελλάδα του σήμερα, με τη συμβολή όλων των δυνάμεών της, πραγματοποίησε τους ονειρεμένους ολυμπιακούς αγώνες του 2004, κατήγαγε περιφανή διπλωματική και πολιτική νίκη απέναντι στις δυνάμεις του τουρκικού επεκτατισμού και έκανε τη μαρτυρική Κύπρο πλήρες μέλος της Ε.Ε., κατασκεύασε και συνεχίζει να κατασκευάζει τα δυσκολότερα τεχνικά έργα της Ευρώπης, αλλάζοντας την όψη της χώρας και προσθέτοντας ταυτοχρόνως, τεχνογνωσία στη διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Η Ήπειρος στη νέα αυτή πραγματικότητα αποκτά εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθότι καθίσταται ο κόμβος συνδυασμένου διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (Διεθνές Λιμάνι Ηγουμενίτσας -Εγνατία και Ιόνια Οδός - Σιδηροδρομική Εγνατία - Φυσικό Αέριο), γεγονός που θα επηρεάσει το σύνολο των αναπτυξιακών της τομέων και θα την καταστήσει κέντρο έρευνας και καινοτομίας, χώρο προσφοράς υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, ιδίως στους τομείς παιδείας και υγείας, περιοχή επώνυμων προϊόντων και περιφέρεια που η ανάπτυξη των ειδικών μορφών τουρισμού θα συνδυάζεται με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και το σεβασμό του ιστορικού και πολιτιστικού παρελθόντος του τόπου μας.
Στόχος μας πρέπει να είναι η αύξηση της ευημερίας των πολιτών, οι δυνατότητες μιας καλύτερης ζωής, η ασφάλεια απέναντι στους κινδύνους και η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης των Ηπειρωτών για την επόμενη μέρα.
Θέλουμε μια κοινωνία ικανότητας και ευθύνης, που με τη συνδρομή της πολιτείας θα πετύχει τη σύγκλιση με σχεδιασμό στρατηγικών επενδύσεων στο σωστό τόπο, το σωστό χρόνο.
Καλώ την πολιτεία να συντάξει ένα ολοκληρωμένο ειδικό αναπτυξιακό επενδυτικό πρόγραμμα, που να απευθύνεται στους Ηπειρώτες της διασποράς. Εάν υπάρξει αυτή η ευκαιρία σας καλώ να την αδράξετε και να βάλετε το δικό σας λιθαράκι στη δημιουργία της σύγχρονης Ηπείρου.
Κλείνοντας το σύντομο αυτό χαιρετισμό, θα ήθελα να πω δυο λόγια και για τη θεματολογία του Συνεδρίου υπό τον τίτλο: «Η Βόρειος Ήπειρος σήμερα». Στις σημερινές συνθήκες η σημαντικότερη όσο και αυτονόητη υποχρέωση της μητροπολιτικής Ελλάδας απέναντι στον ελληνισμό της Β. Ηπείρου δεν μπορεί να είναι άλλη από την παροχή της ελληνικής ιθαγένειας.
Αποτελεί ύψιστη εθνική προτεραιότητα, που θα αναζωογονήσει τις δυνάμεις του εκεί ελληνισμού για να παραμείνουν στις πατρογονικές τους εστίες, να καταστήσει την Ελλάδα στρατηγικό αναπτυξιακό εταίρο της Αλβανίας και ταυτοχρόνως θα ενισχύσει την ευρωπαϊκή πορεία της γείτονος και φίλης χώρας.
Η περίοδος ανωριμότητας και ακατανόητης φοβικότητας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής θέλω να πιστεύω ότι ολοκλήρωσε τον κύκλο της σε ό,τι αφορά το μείζον αυτό ζήτημα. Η ενίσχυση του ελληνισμού της Αλβανίας δεν μπορεί να γίνει με όρους παρελθόντος.
Η σύγχρονη πραγματικότητα δημιουργεί τις προϋποθέσεις μιας νέας δυναμικής προς όφελος και των δύο λαών. Κομβικό σημείο η προάσπιση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων του ελληνισμού της Αλβανίας.
Όχι, όμως, στα λόγια, αλλά με πράξεις. Γιατί συμβαίνουν περίεργα πράγματα.
Την ώρα που όλοι κοπτόμεθα για τα δικαιώματα των ομογενών μας στην Αλβανία, την ίδια ακριβώς στιγμή η ελληνική πολιτεία τους καλεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, δηλαδή να ξεριζωθούν, και να διαμείνουν μονίμως στην Ελλάδα για να δικαιούνται σύνταξη από τον ΟΓΑ και βιβλιάριο ασθενείας. Αυτά προβλέπουν δύο χρόνια τώρα οι υπουργικές αποφάσεις. Αν μείνουν εκεί τιμωρούνται με αποκλεισμό και από τα δύο.
Απίστευτο και όμως αληθινό.
Η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να καθυστερήσει άλλο την εκπλήρωση των στοιχειωδών υποχρεώσεων του μητροπολιτικού κέντρου απέναντι σε ένα τμήμα του ελληνισμού, που υπέστη τα πάνδεινα προκειμένου να κρατήσει την εθνική του ταυτότητα και συνείδηση.
Ιδού τι γράφει σε επιστολή του ένας Βορειοηπειρώτης:
«Το χωριό μου (η Κοσοβίτσα του Αργυροκάστρου) είχε την ατυχία από κάποια συμφέροντα που εγώ δε γνωρίζω, το 1923, να χωριστεί στα δύο. Η συνοικία «Βατσουνιά» (σημερινή Αγία Μαρίνα) ενσωματώθηκε στην Ελλάδα. Το υπόλοιπο χωριό δόθηκε στην Αλβανία.
Τα «μπολιάσματα», τουρκικά, σλαβικά ή τα «καμώματα» του Χότζα δεν έπιασαν στον εθνικό μας κορμό. Κανένας δεν μπόρεσε να μας αλλάξει τη γλώσσα, την κληρονομιά του πνεύματος απ' τους αρχαίους Έλληνες, τον εθνικό χαρακτήρα τους φυλής μας, τη θρησκεία, τα ήθη και τα έθιμά μας.
Οι γονείς μου πέθαναν χωρίς να ξέρουν ξένη λέξη, παρά μόνο τη γλώσσα της μάνας τους, τα ελληνικά. Εγώ μέχρι τα 11 μου χρόνια δεν ήξερα ούτε μία λέξη αλβανικά...
Ο παππούς μου Χρήστος Γεωργάκης, ενσωματωμένος στον Ελληνικό Στρατό, πολέμησε εναντίον των Τούρκων στο μέτωπο της Μικράς Ασίας. Μετά επέστρεψε στα Ιωάννινα και το 1918 πέθανε υπηρετώντας στον Ελληνικό Στρατό, από την τρομερή τότε γρίπη, αφήνοντας ορφανά 4 παιδιά.
Ο θείος μου Βαγγέλης Γεωργάκης ενσωματώθηκε στον Ελληνικό Στρατό στην Αθήνα και πολέμησε στο μέτωπο της Αλβανίας εναντίον του Ιταλού κατακτητή.
Η γιαγιά μου μέχρι το 1940 έπαιρνε από το ελληνικό κράτος για το θάνατο του παππού μου βοήθεια, αλλά όταν πέθανε η γιαγιά μου χάθηκε και το βιβλιάριο είσπραξης».
Ακούστε τώρα και τη συγκλονιστική φράση του Έλληνα Χειμαριώτη Πύρρου Δήμα:
«Έγινα Έλληνας γιατί έγινα ολυμπιονίκης. Αν δε γινόμουν ολυμπιονίκης θα ήμουν Αλβανός».
Οι λίγες αυτές λέξεις περιέχουν την ουσία της ακατανόητης στάσης της ελληνικής πολιτείας.
Σε αυτούς τους Έλληνες η μέχρι τώρα απάντηση είναι όχι στην παροχή ελληνικής ιθαγένειας. Ίσως το βήμα της συνδιάσκεψης αποτελέσει την ευκαιρία να ανακοινωθεί η επίλυση του μείζονος αυτού προβλήματος.
Και κάτι ακόμη.
Μαζί με την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας και την επίλυση των άλλων προβλημάτων, που προανέφερα, η Ελλάδα οφείλει να προσέξει δύο ακόμη πράγματα. Το πρώτο, να συντάξει γρήγορα ένα master plan για όλη την περιοχή που διαβιεί η ελληνική ομογένεια, από τη Δερόπολη έως τη Χειμάρα. Και το δεύτερο, να συνεχίσει με προγραμματισμό την κατασκευή και λειτουργία δίγλωσσων σχολικών μονάδων (Ελληνικά-Αλβανικά ), όπως με επιτυχία ξεκίνησε το πρόγραμμα με το ΑΡΣΑΚΕΙΟ Τιράνων, τον ΟΜΗΡΟ στην Κορυτσά και την ΑΚΡΟΚΕΡΑΥΝΙΑ ΣΧΟΛΗ ΧΕΙΜΑΡΑΣ.
Περιμένουν στη σειρά οι Αγιοι Σαράντα, ο Βούρκος, η Δερόπολη, το Αργυρόκαστρο...
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Εάν τα όσα προγραμματίζουμε ως μητροπολιτικό κέντρο του απανταχού ελληνισμού επιθυμούμε να έχουν κάποια αξία, τότε ας μην ξοδεύουμε τα χρήματα των φορολογούμενων Ελλήνων ασκόπως. Κύρια στόχευσή μας πρέπει να είναι η ελληνική παιδεία και η ελληνική γλώσσα.
Ας το βάλουμε όλοι καλά στο μυαλό μας. Τα όρια ενός έθνους, φτάνουν έως εκεί όπου ομιλείται η γλώσσα του.
Μεταφέροντας στην 1η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Ηπειρωτών του Εξωτερικού τις ευχαριστίες και τους χαιρετισμούς του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Γεωργίου Παπανδρέου, εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες της.
|